Komunikacja w zaburzeniach ze spektrum autyzmu
Efektywna komunikacja wymaga dużej ilości wnioskowania pragmatycznego. Jest ono zakorzenione w zdolności do brania pod uwagę różnych wskazówek, takich jak kontekst i stany mentalne lub emocjonalne mówcy. Co istotne, w języku mówionym słuchacze mogą również polegać na wskazówkach prozodycznych. Sytuacje te stanowią szczególne wyzwanie dla osób z autyzmem, które mają dobrze znane trudności w rozpoznawaniu i interpretowaniu stanów psychicznych innych osób. W tej książce badam różne komponenty prozodii i oceniam, czy osoby z ASD są szczególnie upośledzone w interpretowaniu wskazówek prozodycznych, które opierają się na zrozumieniu intencji mówiącego. Przedstawiam serię badań koncentrujących się na prozodii gramatycznej, przypadkowym przekazywaniu informacji, kontrastowym akcentowaniu oraz identyfikacji postaw i stanów emocjonalnych mówiącego. Wyniki tych badań prowadzą mnie do odpowiedzi na bardziej ogólne pytania dotyczące teorii umysłu oraz do dyskusji na temat możliwych źródeł upośledzeń społecznych występujących w zaburzeniach ze spektrum autyzmu.